یکی را باید حفظ کرد و دیگری را به کف آورد:

شرافت و خوشبختی را می‌گویم

و به بهانة رسیدن به خوشبختی

نمی‌توان از شرافتِ انسانی گذشت.

خوشبختی را در پسِ یک اتفاق عجیب

یا رسیدن به نفری در دوردست می‌پنداشتم

ولی نمی‌دانستم تاوانی سنگین دارد

تاوانی به قیمت روح انسانی‌ام

و وقتی معامله‌اش کردم

فهمیدم که خوشبختی یک بستة خریدنی نیست

و اگر آرامشِ درون نداشته باشی

با هیچ‌کس و در هیچ جای این دنیا

به دستش نمی‌آوری!

وقتی در زندگی رازهایی ناگفته وجود دارد

یعنی رابطه‌ای مستحکم و حقیقی نداری

و هر دو نفر گاهی باید دروغ بگویند

نادیده بگیرند یا پنهان کاری کنند

این‌چنین راهی، پایانی به بهشت ندارد

نه در این دنیا، و نه هیچ جای دیگر!