بعد از او

هنوز هم نمی‌دانم که چرا تو خود را مسئول تقدیر دانستی. چرا تو فکر کردی که باید تاوان همه‌کس را بدهی. جز آن‌که هرچه کردی و گفتی نشان از صداقت داشت.

پس به کدامین گناه ناکرده سال‌های عمر را ـ تنها به خاطر دیگران ـ با هیچ معامله کردی.