متن پشت جلد
تأویل بوف کور اثری است دارای ساختی جالب و درخور توجه. مؤلف، بوف کور را با شیوة نشانه‌شناسی بررسی می‌کند. بوف کور، زندگینامه‌ای است به شکل رمان یا رمان یک زندگی. وی به‌طور کلی خاطرنشان می‌سازد که جست‌وجوی زندگینامة هدایت از خلال رمانش امری بیهوده و زیانبار است، چرا که یک اثر ادبی محل تقاطع دو دنیای متفاوت است. دنیای درونی که از آنِ نویسنده و بازتاب منِ درونی اوست و دنیای بیرونی که مربوط به نویسنده در دوران خود و فضای اجتماعی او می‌شود. بعد مؤلف از طریق دو «شبکة» معنایی براساس عناصر نشانه شناختی که ساختار دو قسمتی رمان بوف کور را تشکیل می‌دهند به تأویل اثر می‌پردازد. شیوه‌ای که مؤلف در این کتاب به کار می‌برد، بسیار جذاب و پربار به نظر می‌رسد.
ایرانیکا، مجلة دانشکدة ادبیات پاریس
نقد و بررسی
پژوهنده در این اثر سعی دارد ((بوف كور)) هدایت را از طریق نشانه‌شناسی بررسی كرده و ژرف ساخت آن را به دست دهد .وی از این منظر اذعان می‌دارد : ((سبك هدایت، خصوصا در بوف كور، بیش از هر سبك دیگری پرده از رازهای نویسنده برمی‌دارد .در این قصه، كه قصه زندگی او و پدران ما است، فضای دوره جوانی نویسنده و گیرودار مشروطه‌خواهی با توصیف دلكشی باز نموده می‌شود .در این فضا دو نكته اساسی مطرح می‌شود1 : ـ آزادی خواهی، 2ـ گرایش به زمین: گزارشگر كه از ستم شاهان خودكامه جانش به لب رسیده است، مدام به سوی زمین خم می‌شود .این گرایش، دلالت‌گر نیاز به بهبود شرایط مادی زندگی و بینش تازه‌ای است كه در جوانان مبارز به چشم می‌خورد .هر زبان نمی‌توانست این مسائل را باز نماید .هنر هدایت، كشف این زبان نمادین و گویا است .((دنیای خیامی))، ((عقاید بودایی))، ((هدایت اگزیستانسیالیست)) و ((ارزش سبك در بوف كور)) از جمله مباحث این كتاب است.
برگرفته از: وب سایت ویستا