پشت هر واژه آینه ای می گذارم، می دانم که شما آنجایید، پشت همه ی واژه هایید. من شما را هر روز دوست میدارم، شما نباشید، آدمی از تنهایی دق می کند. زندگانی بد طعم است. من هم بی شما نمی توانم روی پاهای خودم بایستم. یاد آن وقت ها بخیر، حیف حالا دیگر حوصله ام پیر شده. در همه ی نفس هایم جای شما خالی است.

از آن روزی که مرا بیدار کرده اید، دیگر نخوابیده ام، یاد شما مثل طعم میوه ای است که برای نخستین بار آن را چشیده ام.