حقوقدان و پژوهشگر. متولد بهمن ماه 1304 خورشیدی در روستای «ای‌نی» اشکور در خانواده‌ای از طایفه سادات دیلمانی. از نوادگان مشاهیر دیلمی از جمله «عمادالدین ابوکالیجار مناور بن فرّه کوه دیلمی» از استادان شیخ روزبهان بقلی شیرازی، مولف کتاب عبهرالعاشقین.

عمادی پس از تحصیل در مکتب‌خانه روستا، روانه رودسر، رشت و قزوین شد و تحصیلات متوسطه را در این شهرها گذراند. وی در زمان حکومت مصدق (1331) موفق به دریافت لیسانس قضایی از دانشگاه تهران شد. عمادی همزمان با وکالت، به پژوهش در مباحث ایران‌شناسی روی آورد که بخشی از مقالاتش طی نیم قرن گذشته در مجلات معتبر منتشر شده است.