مجموعة مکتب‌ها، سبک‌ها و اصطلاح‌های ادبی و هنری که این کتاب یکی از آن‌هاست در بر گیرندة حدود سی کتاب مستقل از هم است که از میان کتاب‌های مجموعة The Critical Idiom برگزیده شده‌اند. این کتاب‌ها به مقوله‌های گوناگونی می‌پردازند: برخی به نهضت‌ها و جنبش‌ها و مکتب‌های ادبی، برخی به انواع ادبی و برخی به ویژگی‌های سبکی و مانند این‌ها.

با همة بی‌مهری ادبیات به زندگینامه‌ها، زندگینامه‌نویسی پیوسته رشد کرده است. کشش یک نگاه به نه فقط قله‌ها که همچنین جزئیات زندگی اشخاص را می‌توان از آمارهای ناشران و کتابداران دریافت. «خوانندة عادی» امروزه شاید همان خواننده‌ای نباشد که ساموئل جانسون وقتی از او سخن می‌گفت در نظر داشت، اما اگر رأی او را ملاک بگیریم، ارجحیت‌های داستان‌نویس در گزینش قالبی که در آن بتواند حقیقت دلخواه خودش را بیافریند ممکن است عذر و بهانه‌ای بیش جلوه نکند.

زندگینامه دو گونه کشش برای خواننده دارد. هم کنجکاوی او را درمورد شخصیت انسان ارضا می‌کند و هم علاقة او را به دانستن حقایق، این‌که «واقعاً چه شد». البته این دو جنبه تقریباً از یکدیگر جدایی‌ناپذیرند، اما طیف اخلاقی گسترده و پیچیده‌ای را در بر می‌گیرند.