متن پشت جلد
«زیباشناسی سخن پارسی» مجموعه‌ای سه جلدی است که هر یک از کتاب‌های آن به بررسی یکی از سه قلمرو اصلی زیباشناسی سخن، بیان و معانی و بدیع می‌پردازد. این اولین کتاب مجموعه است و به بررسی بیان، یکی از سه قلمرو زیباشناسی سخن (فنون بلاغت) می‌پردازد و شیوه‌های گوناگونی را که سخنور برای بازگفت و بازنمود اندیشة خویش، به گونه‌ای زیبا و هنری، به کار می‌گیرد بر می‌رسد. به چهار زمینة اصلی فن بیان، تشبیه و استعاره و مجاز و کنایه، هر یک، فصلی ویژگی یافته، گونه‌های هر یک از آن‌ها برشمرده شده و با نمونه‌هایی چند از ادب پارسی شناسانده می‌شود. برای واژه‌های مغلق این دانش برابرهایی پارسی گذارده شده که در واژه‌نامة پایان کتاب آمده است.
نقد و بررسی
یکی از سه قلمروی زیباشناسی سخن، بیان است. بیان دانشی است که در آن از چگونگی بازگفت و بازنمود اندیشه‌ای به شیوه‌های گوناگون سخن می‌رود. در این دانش، اندیشه‌ای یگانه را می‌توان به شیوه‌های گوناگون باز گفت و بازنمود. پاره‌ای از این شیوه‌ها دارای ارزش زیباشناختی‌اند و از سرشت هنری برخوردارند. زیرا در این شیوه‌ها باز نمود اندیشه با آرمان هر دو آمیخته است. اگر سخنور، شیوه‌هایی ویژه را، در بیان اندیشه‌های خویش به کار می‌گیرد برای آن است که اندیشه را با انگیزه در آمیزد. اگر خواست سخنور، تنها باز نمود اندیشه‌ای باشد، نیازی به ترفندهای شاعرانه نخواهد داشت. کتاب حاضر به بررسی چهار آرایه ادبی یعنی تشبیه، استعاره، مجاز و کنایه و انواع آن اختصاص دارد.
برگرفته از: وب سایت ویستا