این کتاب پژوهشی است در چند شاخه. یکم، بازیافتن بن اندیشه‌های هزار و یک شب و ریشه‌یابی آن‌ها در نوشتارهای پارسی از گاهان اوستایی و پس از آن. دوم، جست‌وجوی کنش شهرزاد و چرایی گزینش او در رفتن به خوابگاه شاه زن‌کش و همانندی این‌ها با هنر داستان‌گویی‌اش. سوم، نمایاندن پیوند و درهم تنیدگی میان زنانگی و روایت‌گری در هزار و یک شب که شگرف‌ترین وانمود آن ریخت روایی فراهم آمده در این دانشنامة داستانی است.

فصل چهارم این کتاب که در بر دارندة فهرستی از داستان‌ها و داستان‌گویان هزار و یک شب و چکیده‌ای از ویژگی‌های فنی هر داستان است می‌تواند راهگشای پژوهش‌های پس از این باشد.