متن پشت جلد
باکونین موضوعی است از مد افتاده، مثل «خرد»، مثل «الحاد». او این روزها بیشتر سورة یک کنجکاوی تاریخی شده است، مارکسیست‌ها طردش می‌کنند که رمانتیکی است گمراه با گرایش‌های ویرانگر، و تز به اصطلاح «استبداد نخبه‌گرایان»ی او را به دیدة تحقیر می‌نگرند؛ و برای محققان لیبرال همچنان جذاب است اما در حد سوژه‌ای برای مطالعات روانشناسی فرویدی و اتوپیایی. عجیب این‌که آنارشیست‌ها هم گویا علاقه‌شان را به او از دست داده‌اند. احساس می‌شود که هر علاقه‌ای به چهره‌ای تاریخی چون او، نوعی وقت تلف کردن است و باید به مسایل امروزی‌تر چون ساخت‌شکنی دریدا و زیست‌شناسی اجتماعی یا پست مدرنیسم پرداخت.
ولی مسلماً با کونین سزاوار رفتاری شایسته‌تر از این است.
لیبرال‌ها در مقام توجیه‌گران کاپیتالیسم، فردگرایی بورژوایی را مطرح کنند؛ و مارکسیست‌ها نمایندة شق دوم هستند یا همان سوسیالیسم دولتی. آنارشیسم باکونینی تلاشی است مستمر و مستدل تا در سنتزی دیالکتیکی، لیبرالیسم (و تأکیدش بر آزادی و فردگرایی) را با سوسیالیسم (و تأکیدش بر برابری به عنوان شرط ضروری آزادی عینی) تلفیق کند.
درباره محصول
باکونین و آنارشیسم جمع‌گرا نوشته ی برایان موریس است که سعید فیض اله زاده آن را به فارسی ترجمه کرده است. توسط کتاب آمه در سال 1389 و 208 صفحه به بازار عرضه شده است. این اثر از نظر موضوعی در دسته/های ذیل قرار میگیرد:
کتاب دانشگاهی حقوق و علوم سیاسی علوم سیاسی تاریخ اندیشه سیاسی در غرب قرن بیستم و بیست‌ویکم
کتاب دانشگاهی حقوق و علوم سیاسی علوم سیاسی تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام معاصر
کتاب بزرگسال علوم انسانی و اجتماعی سیاست تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام معاصر
