چه شیرین وماندگار بود زمانی که در کودکی آرزوها را همراه با شوق و امید سوار بر بادبادک های خوش آب و رنگمان می کردیم و چشم به راه و نظارگر باد بودیم تا همه این شوق را بر بالهای رنگی اش در آسمان آبی، رقصان و شاد همراهی کند. اما امان از زمانی که باد سر ناسازگاری داشت، یا با نیامدنش ما را در انتظار می گذاشت و یا با وزش زیاد همه شوق ما را در چشم بر هم زدنی به یاس تبدیل می کرد. ام... ادامه مطلب