مؤلف در این اثر قصد دارد زمینه‌ها و عناصر افلاطونی اندیشة ارسطو را بازنمایی کند. بدین منظور وی به سراغ نوشته‌های نخستین ارسطو ـ که غالباً صورت محاوره‌ای دارد ـ رفته و ضمن تحلیل محتوا و مضامین این نوشته‌ها، دست به مقایسه آن‌ها با نوشته‌های متأخر ارسطو می‌زند. وی در این کار سیر تحول و تطور اندیشة فیلسوف را در بستر زمان دنبال می‌کند. گفتنی است مؤلف به تحول اندیشة افلاطون بویژه در اواخر عمر وی و احتمالاً تحت تأثیر شاگردش یعنی ارسطو نیز توجه دارد. بدین ترتیب او به ارسطوی افلاطونی و افلاطون ارسطویی از منظر آثار آن‌ها روی آورده است.