بنیانگذار ارتش سرخ
بنیانگذار ارتش سرخ
بنیانگذار ارتش سرخ
به مناسبت سالروز تولد تروتسکی، متفکر مارکسیست
به مناسبت سالروز تولد تروتسکی، متفکر مارکسیست
به مناسبت سالروز تولد تروتسکی، متفکر مارکسیست

تروتسکی در سال 1879 دراوکراین که بخشی ازروسیه بود از خانوادهای یهودی متولد شد. او در نوجوانی به سیاست و مکبت مارکسیسم روی آورد، و در 23 سالگی در لندن با لنین ملاقات کرد. زندگی سیاسی و مبارزات او در طول دوره زندگیاش با حوادث و اتفاقات بسیار مهیج و خطرناکی روبهرو شده است.
تروتسکی در سراسر زندگیاش یک مبارز بود. در طی این مبارزات او چند بار به سیبری تبعید شد، و سالهای زیادی را در کشورهای مختلف و در فقر زندگی کرد. زمانی که سوسیال دموکراتهای روسیه دودسته شدند، تروتسکی عضو ارشد «منشویکها» یا همان اقلیت شد و لنین رهبری بخش «بلشویک» یا همان اکثریت را به عهده گرفت. با شروع درگیریها و پس از آن وقوع انقلاب پتروگراد در فوریه سال 1917، که منجر به کنارهگیری نیکولاس دوم و شکلگیری حکومتی موقت شد، تروتسکی به روسیه برگشت و با وجود اختلاف نظرهایی که با لنین داشت، به او پیوست. منشویکها و بلشویکها با هم به اتفاق نظر رسیدند و حمایت خودشان را از حکومت موقت اعلام کردند. تروتسکی در پیروزی کمونیستها نقش مهمی داشت. او در دولت جدید وزیر خارجه و وزیر جنگ شد. در جنگهای داخلی که بعد از انقلاب 25 اکتبر رخ داد، آنها درگیر جنگهای داخلی شدند، و تروتسکی با پدید آوردن ارتش سرخ توانست آنها را شکست دهد.
در سال 1922، زمانی که لنین بیمار و از دایره قدرت خارج شده بود، ژوزف استالین توانست تروتسکی و بقیۀ رقبا را از سر راه بردارد و دبیرکل حزب کمونیست اتحاد شوروی شود. لنین در سال 1924 در گذشت و در وصیتنامۀ سیاسیاش از اعضای حزب خواست تا استالین را از قدرت برکنار کنند. مبارزات تروتسکی در ادامۀ راه شدت گرفت و او را رقیبی سختی برای استالین کرد. در ادامه مبارزات تروتسکی، استالین او و تعدادی از همفکرانش را از حزب اخراج کرد وسرانجام تروتسکی را هم تبعید کرد.
تروتسکی ادامه مبارزاتش را در خارج از شوروی، و در ترکیه ، فرانسه و چند کشور دیگر ادامه داد. سرانجام دولت مکزیک با درخواست پناهندگیاش موافقت کرد. تروتسکی که به اتهام خیانت به کشور به مرگ محکوم شده بود، در 24 مه 1940در خانهاش در مکزیکو سیتی از سوی گروهی 20 نفره مورد حمله مسلحانه قرار گرفت، اما این عملیات موفق نبود.
تنها سه ماه بعد با وجود تمام موارد امنیتی که در اطراف خانه اش حاکم بود، شخصی به نام فرانک جکسون با معرفی یکی از همراهانش دراتاق کارش با او دیدار کرد، و توانست با یخشکنی که در بارانیاش پنهان کرده بود، ضرباتی را به گردن تروتسکی وارد کند، اما قبل از اینکه خود را با چاقویی که در دست داشت به قتل برساند، به وسیله نگهبانان دستگیر شد. تروتسکی که نیمه جان بود از نگهبانان خواست او را نکشند تا اعتراف کند که از چه کسی دستور گرفته است. معلوم شد که جکسون میخواسته بعد از ترور تروتسکی خودکشی کند. او یک تبعه اسپانیا به نام اصلی رامون مرکادر بود که به ۲۰ سال حبس محکوم شد. ژوزف استالین گفته بود: «من در ترور تروتسکی هیچ نقشی ندارم.» اما بعد از ۲۰ سال مرکادر به شوروی رفت و نشان لنین که بالاترین نشان شوروی بود را دریافت کرد.