عکاس رئیس‌جمهور تازه
عکاس رئیس‌جمهور تازه
عکاس رئیس‌جمهور تازه
گفتگوی پی‌بی‌اس با شیلا کریگ‌هد، عکاس دونالد ترامپ
گفتگوی پی‌بی‌اس با شیلا کریگ‌هد، عکاس دونالد ترامپ
گفتگوی پی‌بی‌اس با شیلا کریگ‌هد، عکاس دونالد ترامپ
با آغاز کار دونالد ترامپ به عنوان رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا، این عکس‌های رسمی کاخ سفید نبودند که در افکار عمومی بیشترین توجه‌ها را به خود جلب کردند. بلکه عکس‌های مطبوعاتی از مراسم تحلیف او و مقایسه‌شان با مراسم تحلیف باراک اوباما بودند که از همان ابتدا راه جنجال‌ها را باز کردند.
هفته‌ها گذشتند و در گزارش‌های مختلف، رسانه‌ها به این می‌پرداختند که ترامپ به شیلا کریگ‌هد، عکاس تازه‌اش، اجازه نمی‌دهد عکس‌هایش را منتشر کند و عکس‌هایی که او در شبکه‌های اجتماعی خود و کاخ سفید استفاده می‌کند، را دیگر کارکنان کاخ سفید گرفته‌اند. سرانجام بعد از 50 روز از آغاز ریاست‌جمهوری، زمانی که کریگ‌هد اولین مجموعه عکسش را منتشر کرد، متخصصان اهل فن او را عکاسی خسته‌کننده و غیرمنعطف نامیدند که یا توانایی ندارد یا نمی‌خواهد از رئیس‌جمهور عکس‌های خوبی بگیرد.
اما نظر منتقدان چندان هم حساب‌شده نبود، زیرا کریگ‌هد و تیمش به نسبت پیت سوزا که از دو دوره ریاست‌جمهوری عکاسی کرده بود و دسترسی فوق‌العاده‌ای به اوباما داشت، عکس‌های کمتری در حساب فیلکر کاخ سفید منتشر کرده‌اند( اخیرا سوزا عکس‌هایی از دوران ریاست‌جمهوری اوباما منتشر کرده تا نشان بدهد که او رئیس‌جمهور بهتری نسبت به ترامپ بوده است). ضمن آنکه کریگ‌هد خودش هم در هیچ مصاحبه‌ای شرکت نکرده است. ما با کریگ‌هد که پیش از این از سیاستمداران جمهوری‌خواه متعددی عکاسی کرده، درباره سابقه و راه و روشی که برای نزدیکی به رئیس‌جمهور در نظر گرفته مصاحبه کرده‌ایم. همچنین او به انتقادات درباره محدودیت دسترسی‌اش به ترامپ، هم پاسخ داده است:
الیزابث فلاک: کمی درباره گذشته‌ات بگو. چطور به عکاسی علاقه‌مند شدی؟
شیلا کریگ‌هد: پیشنه عکاسی من به شغل خانوادگی‌مان برمی‌گردد، چون خانواده‌ام در کنتیکت، جایی که بزرگ شده‌ام، لابراتور عکاسی داشتند. همانطور که به کالج می‌رفتم و زندگی‌ام را می‌گذراندم، فهمیدم دوست دارم شغلی داشته باشم که به خاطرش مدام در سفر باشم و در هتل‌های مختلف زندگی کنم و البته عکاسی کنم. بعد از کالج عکاس فریلنس بوستون گلاب، اسوشیتدپرس و گتی ایمیجز شدم. بعد از آن، از دوستان و همکارانم خواستم که اگر شغلی در منطقه دی‌سی سراغ دارند، با خبرم کنند و بعد به دی‌سی آمدم.
فلاک: و از آنجا بود که عکاسی از سیاستمداران را آغاز کردی؟ که اتفاقا بیشترشان هم جمهوری‌خواه هستند. چطور این اتفاق افتاد؟
کریگ‌هد: در سال 2005، من تحت نظر دیوید بوهرر، عکاس دیک چنی، معاون رئیس‌جمهور کار می‌کردم. چهار ماه پس از شروع کارم یکی از عکاس‌ها مرخصی زایمان گرفت و تیم را ترک کرد. بعد من رزومه‌ام را برای عکاس جرج بوش فرستادم و عکاس لارا بوش شدم. این اتفاق تغییر خیلی بزرگی برای من بود، اصلا نمی‌دانستم انتظار چه‌چیزی را داشته باشم. من به طور فزاینده به عنوان یک عکاس در آن موقعیت رشد کردم.
اما در قدم‌های اولم در راه عکاسی، از مراسم عروسی، رویدادهای ورزشی، برنامه‌های مختلف و... عکاسی می‌کردم و با عکاسی خبری، ورزشی، پرتره و... آشنایی داشتم که تمامی این‌ها در موقعیت جدیدم به کمکم آمدند. در کاخ سفید، ما فقط عکاسی مستند نمی‌کردیم، بلکه کارمان ترکیبی از تمامی حوزه‌های عکاسی بود. ما در عین حال که عکاس مراسم‌ها بودیم، مدیر اجرایی هم بودیم، عکاس مستند هم بودیم، عکاس خانوادگی هم بودیم و عکس پرتره هم می‌گرفتیم. اگر رئیس‌جمهور ورزشکار باشد یا در برنامه‌ای ورزشی شرکت کند، باید عکاس ورزشی هم بشوید. بعد از کار برای خانم بوش، سارا پیلین که در آن زمان فرماندار آلاسکا و نامزد معاون رئیس‌جمهور بود، از من خواست که عکاسش بشوم. بعد هم سناتور تگزاس کی بیلی هاتشیون به من پیشنهاد کار داد. سپس در طول دوران نمایندگی و کمپین تبلیغاتی‌اش، عکاس مارکو روبیو، سناتور فلوریدا شدم. در آن زمان به این فکر نمی‌کردم که تمام سیاستمدارانی که با آن‌ها همکاری می‌کنم جمهوری‌خواه هستند اما کار کردن در کاخ سفید در دوره ریاست جمهوری‌خواهان، چنین شبکه‌ای را به وجود آورد.
