از هاروکی موراکامی
از هاروکی موراکامی
از هاروکی موراکامی
نویسنده محبوب ژاپنی
نویسنده محبوب ژاپنی
نویسنده محبوب ژاپنی
هاروکی موراکامی، نویسنده و مترجم ژاپنی است که درسال 2009 در صدر فهرست نویسندگان پرفروش قرار گرفت. او مشهورترین نویسندۀ ژاپنی در سطح جهان است،که تا کنون داستانهایش به 40 زبان ترجمه شده است. این نویسندۀ خوش‌ذوق ژاپنی در 12 ژانویه 1949 در کیوتو ژاپن از والدینی که معلم ادبیات بودند به دنیا آمد. او بر خلاف پدر و مادرش ارتباط خوبی با ادبیات ژاپن برقرار نمی‌کرد و شیفتۀ ادبیات غرب بود: «چون پدرم استاد ادبیات ژاپنی بود، دلم می‌‌خواست یك كار دیگر انجام دهم. به همین دلیل آثار كافكا و داستایوفسكی و تولستوی را خواندم. از داستانهای این نویسندگان خیلی خوشم آمد. داستایوفسكی هنوز هم قهرمان ادبی من است».
موراکامی در سال 1968 به دانشگاه واسدا رفت. ودر بحبوبۀ جنبش‌های دانشجویی آن زمان با همسرش یوکو آشنا شد و ازدواج کرد.آنها در سال‌های 1974 تا 1981 کلوپ موسیقی جازی به نام پیترکت را مدیریت می‌کردند. موراکامی در آوریل 1978 و در سن 30 سالگی اولین کتابش رابه نام «به آواز باد گوش بسپار» منتشر کرد .این کتاب مورد استقبال قرار گرفت و همان سال «جایزه نویسنده جدید گونزوا» را دریافت کرد.کتابی که به گفتۀ خودش در هنگام تماشای یک مسابقه بیسبال، ایدۀ اولیۀ آن به ذهنش رسید، و هر روز پس ازبازگشت از کلوپ چند پاراگرافی ازآن را می‌نوشت. او پس از نوشتن دومین کتابش«پین بال»، باشگاه موسیقی جاز را فروخت و به صورت حرفه‌ای نوشتن را آغاز کرد.
این نویسنده چالش‌جو و هوشمند پس از نوشتن رمان «تعقیب گوسفند وحشی» که جایزه ادبی نوما را گرفت، در سال 1985 کتاب «سرزمین عجایب و پایان جهان» را منتشر و جایزه جونچی را دریافت کرد. پس از آن هم رمان جنگل نروژی(چوب نروژی)،را نوشت. این کتاب تنها درژاپن 10میلیون نسخه فروش داشت و توانست او را بیشتر از هر زمان دیگری به دنیای ادبیات معرفی کند. او سپس راهی اروپا شد و بعد به امریکا رفت و در آنجا ابتدا در رشتۀ نویسندگی بورسیه شدوسپس در دانشگاه‌های پرینستون وهاروارد به تدریس مشغول شد.موراکامی در سال 1995در جریان حمله گاز توسط فرقه آئوم در توكیو، به ژاپن برگشت و از آن زمان تاكنون كشور خود را ترك نكرده است.
موراكامی، مترجم آثار داستانی مدرن ادبیات آمریكا نیز است و آثار نویسندگانی چون اف. اسكات فیتزجرالد، ریموند كارور، ترومن كاپوتی، و جی. دی. سالینجر را ترجمه كرده است. او آثار غیر داستانی هم دارد؛ یكی از این آثار غیرداستانی، كتاب «زیرزمین» است كه آن را سال 1997 منتشر كرد.
همه رمان های موراکامی با یک اتفاق شروع می شوند، همیشه یک چیزی‌گم می شود ودر واقع این ابتدایی‌ترین کلیشه ادبیات کاراگاهی محسوب می‌شود . در یک کتاب، قهرمان موراکامی دنبال گربه گمشده زنش می‌گردد و در کتابی دیگر در مورد دوستانی‌که از دست داده است. به این ترتیب داستان های موراکامی همیشه از یک نقطه واضح و ملموس از یک گمشده شروع می‌شود.
در داستانهای سورئالیستی موراکامی شخصیت های داستان افسرده و ضعیف هستند. داستانهایی تو در تو، که حاصل درگیری های ذهن آشفتۀ انسان امروزی است.اما نکته دلگرم کننده آن این است که این قهرمانان، منفعل و خالی از امید نیستند بلکه شخصیت هایی مقاوم و محکمند که هر کاری می‌کنند از دویدن تا شنا کردن و...
نویسنده ای که همیشه طرفدارانش منتظرند تا جدیدترین کتاب او را خریداری کنند.آنها ساعتهای زیاد و در صف های طولانی می ایستند تا جزو اولین نفراتی باشند که کتاب جدید نویسنده محبوب خود را تهیه می کنند.کتابهای موراکامی در ایران نیز با استقبال خوبی مواجه شد. از جمله کتابهای «پس از تاریکی»، «دیدن دختر صد درصد دلخواه در صبح زیبای ماه آوریل»، «پس از زلزله»،«سوکورو تازاکی بی‌رنگ و سال‌های زیارتش»، «از دو که حرف می‌زنم از چه حرف می‌زنم؟»، که در رابطه با نحوۀ آغاز فعالیت‌های نویسندگی‌اش و تقریبا همزمان با شروع تمرینات متمادی او در رشته دو ماراتن و سه‌گانه می‌باشد؛ رابطه ای بین زندگی کردن و نوشتن و دویدن. همچنین او برای نوشتن کتاب «کافکا در ساحل»، جایزه فرانتس كافكا را در سال 2006 دریافت کرد.
