امیلیا ارهارت، نویسنده و خلبان پیشگام آمریکایی بود که در دوم جولای 1937 به طرز مشکوکی حین پرواز ناپدید شد و سرگذشت او تا به امروز در هاله ای از ابهام است. ارهارت اولین خلبان زنی بود که پرواز تک نفره را در عرض اقیانوس اطلس انجام داد و همچنین صلیب متمایز پرواز را نیز دریافت کرد. او مجموعه کتاب های بسیاری دربارۀ تجربیات پرواز خود نوشت که فروش بالایی داشتند و در شکل گیری سازمان هوانوردی زنان نقش داشت.

امیلیا ارهارت در کانزاس آمریکا به دنیا آمد و در سن ده سالگی نخستین هواپیمای عمرش را دید. پدرش می خواست او و خواهرش را به پرواز علاقمند کند. در سال 1920 هنگامی که 23 ساله بود، همراه پدرش به فرودگاه کوچکی رفتند و در همان جا پروازی کردند که آیندۀ این دختر جوان را تغییر داد. زمانی که آن ها در ارتفاع 90-60 متری سطح زمین پرواز می کردند، امیلیای جوان اطمینان حاصل کرد که می خواهد پرواز را یاد بگیرد. 

با کار در شغل های متفاوت و زیادی از جمله: عکاسی، رانندگی کامیون، تندنویسی در شرکت مخابرات و ... ارهارت توانست هزار دلار پول پس انداز کند و هزینۀ کلاس های پروازش را تامین کند. نام اولین هواپیمایی که پس از دورۀ آموزشی خرید، را قناری گذاشت. در سال 1922 با پرواز در ارتفاع 4300 متری رکوردی جهانی برای بلندترین ارتفاع پرواز زنان ثبت کرد و در 15 مِی 1923 ارهارت شانزدهمین زنی بود که مجوز پروازش توسط فدراسیون جهانی پرواز صادر شد.

 

پرواز بر فراز اقیانوس اطلس

پس از پرواز انفرادی چارلز لیندبرگ در عرض اقیانوس اطلس در سال 1927، امیلیا ارهارت از علاقه اش برای این کار به عنوان نخستین زن پرده برداشت. او در 19 ژوئن 1928 این پرواز را انجام داد و در وولستون انگلیس فرود آمد. این رویداد بزرگ نخستین پرواز تک نفرۀ یک زن خلبان در عرض اقیانوس اطلس بود. رییس جمهور وقت آمریکا از او در کاخ سفید دعوت به عمل آورد و روزنامه ها و رسانه ها به او لقب «ملکۀ آسمان» را دادند.

ارهارت سرانجام در دو جولای 1937 به قصد سفر دور استوا همراه با فرد نونان، هدایتگرش، عازم این سفر شدند. در این پرواز اما، در حالی که قصد داشت برای سوخت گیری به جزایر هالند اقیانوس آرام برود، هواپیمای آن ها ناپدید شد. او و نونان به طرز مشکوکی ناپدید شدند و پیدا نشدن لاشۀ هواپیما بر ابهام این ماجرا دامن زد.

فرضیات رسمی می گفتند او نتوانسته جزیره را پیدا کند، سوختش تمام شده و نهایتا در اقیانوس سقوط کرده است. اما عدم بر جای ماندن مدارکی دال بر تایید این نظریه، آن را در هاله ای از ابهام فرو می برد. برخی می گفتند او در یکی از جزایر ژاپن فرود آمده و ژاپنی ها او را دستگیر کرده اند و ارهارت تا آخر عمر در ژاپن به عنوان یک زندانی زندگی کرده است. در عکسی از جزیرۀ مارشال که تحت تصرف ژاپنی ها بود، زنی پشت به دوربین نشسته و مردی در سمت چپ تصویر حضور دارد که بر اساس شباهت ظاهری گمان می رود املیا ارهارت و نونان باشند. شبکۀ خبری ان بی سی این عکس را که در آرشیو ملی آمریکا پیدا شده بود، منتشر کرد.

در سال 1940 در جزیرۀ نیکومارورو بقایای استخوانی کشف شد که در ابتدا تصور می شد متعلق به ارهارت باشد اما پزشکان دریافتند متعلق به یک مرد است. گزارش هایی در اوایل امسال این گفته را رد کردند و گفتند استخوان ها متعلق به خود ارهارت بوده است. گفته می شد استخوان ها همراه با یک کفش زنانه، جهت یاب دریایی و یک بطری از نوشیدنی مورد علاقه امیلیا ارهارت پیدا شده اند. این استخوان ها که سیزده عدد بود، پس از بررسی اولیه مفقود شدند. اما محققان اعلام کردند پس از تحقیق توسط نرم افزارهای کامپیوتری و مطابقت دادن آن ها با اندازۀ لباس های او دریافته اند استخوان متعلق به خود اوست.

مفقود شدن امیلیا ارهارت اما همچنان در هاله ای از ابهام است و هیچ گاه اثری از این دو نفر پیدا نشد.